Phone
Ég bít saman jöxlum og urra mig í gegn um augnablikið. Augnablikið sem er að plokka úr mér allan vilja til að halda áfram þeim einföldu hlutum sem lífsgæði nútímaheims krefjast. Einfalt, fljótlegt en fremur óspennandi - dreg að mér andann og fæ mér sæti. Bölvaður andskotinn með mentun í kvalræði. Opna á mér ginið og bölva í hljóði.
Full lífsgleði, tek á móti brosum sem fylla heiminn. Faðma þau með augunum og held þeim mér í harðargreipum stundarkorn. Stend við dyrnar og ljóma eins og sjálft lífsblómið í fullum miðsumarsblóma. Blikka auga og glotti. Tilveran sú sem ég nýt mín í er í dag. Gærdagurinn er að baki og morgundagurinn óráðinn.
Ég er að fara á árshátíð á morgun :)
Er að dreeepast úr flensu! Ojbara!
Jæja, árskortið í Hress er að renna út hjá okkur báðum um miðjan næsta mánuð - guðmundi sé lof!
Það er nú sjaldnast lognmolla hjá honum Stormi mínum. Þegar gera á hlutina er lágmark að gera þá með stæl.
Hvað er málið, dópið mitt er búið!?